Thomas Schütte

Deze beelden doen ons met hun golvende en bobbelende vormen denken aan Michelin-mannetjes. Door de reflecties op hun oppervlak lijken ze bijna zonder massa, leeg. Thomas Schütte heeft de beelden Große Geister genoemd: monumentale verschijningen, die tegelijkertijd door hun gladde, spiegelende huid bijna in immaterialiteit verdwijnen. Met holle ogen kijken ze verwonderd om zich heen; ontheemd en zoekend naar een houvast. Schütte onderzoekt hier zoals vaker in zijn werk de expressieve mogelijkheden van lichaamshouding en gelaatsuitdrukking in de traditie van de negentiende-eeuwse kunstenaar Honoré Daumier. De Große Geister hebben niet één vaste betekenis, maar onderzoeken de mogelijkheden die het standbeeld en de kunst in het algemeen hebben om in de hedendaagse wereld nog betekenisvol te kunnen zijn.