Raoul De Keyser

Dit kleine schilderij van de Belgische schilder Raoul De Keyser toont een vlakverdeling in gele en blauwe verf. Het is een sober beeld dat met beperkte middelen is opgezet; slechts enkele lagen verf en kleur over elkaar heen.

Raoul De Keyser begint al in de jaren zestig met schilderen. Hij kiest zijn onderwerpen uit de dagelijkse omgeving en herleidt deze tot vlakke kleurvormen en lijnen. Vanaf de jaren zeventig wordt zijn werk gaandeweg abstracter en teruggebracht tot vormen die ontleend lijken aan landschappelijke vlakverdelingen. Voor een aantal werken nam hij het lijnenpatroon van een voetbalveld als uitgangspunt. Maar dit gegeven is niet meer dan een aanleiding om te komen tot een verdieping van het onderzoek naar vorm en structuur van een schilderij. Uiteindelijk worden de strakke contourlijnen van het vroege werk steeds vrijere bewegingen van kwast en verf. Vlakken en lijnen tekenen zich als zelfstandige vormen af in vrije en kleurrijke composities. Steeds meer krijgt zijn werk een verstild en poëtisch karakter, waarbij de mogelijkheden van kwaststreek en kleur voortdurend lijken te worden afgetast.

Dit schilderij maakt deel uit van een serie. Het is bijna niets en toch heel veel. In de uitgestreken verf opent zich een uitgestrekt landschap. Een wereld van ruimte en kleur waarin we ons kunnen bewegen als bij een wandeling door het veld. Wisselende impressies, veranderend licht en schakeringen van kleur. Het schilderij is een klein venster met een groots en schitterend uitzicht.