Marc Mulders

De pasteltinten op het schilderij Hunt for Paradise (Hope) 19.09.20, 2020 zijn zacht, licht en bloemig. Maar in deze paradijselijke tuin verschijnen donkere vormen, met tentakels die om zich heen grijpen. In dit grote schilderij, ontstaan als eerste van een reeks in de zomer van 2020, komen verschillende lijnen uit het werk van Marc Mulders bij elkaar.

Tuinen en bloemen vormen al ruim dertig jaar een rijke bron van inspiratie voor Mulders. In de collectie van De Pont bevinden zich onder meer Pioenrozen, ranonkels VII (1996), Bloemenweide (2011) en Let the desert bloom (2017). Kenmerkend is, vooral in het latere werk, het licht dat door de verf heen lijkt te stralen.
De donkere partijen in dit doek hebben een heel ander karakter. In de lichte tuin verschijnen donkere ‘intruders’, indringers. Het paradijs wordt bedreigd en moet bevochten worden. Voor Mulders werd deze strijd concreet in de zomer van 2020, toen hij ontdekte dat op landgoed Baest in Oostelbeers, waar hij woont en werkt, illegaal vervuilde grond werd gestort. Mulders heeft zich vaker kritisch en bezorgd uitgesproken over de hoogmoed en het egoïsme van de mens, de overdadige consumptie, het gezondheidsgevaar van megastallen en de roekeloze omgang met alles wat kwetsbaar is, of het nu mensen, dieren of natuurgebieden zijn. In het uitbreken van de coronapandemie werd zijn al langer sluimerende vrees bevestigd. De dreiging die uitging van de pandemie wierp donkere schaduwen over de periode waarin dit schilderij ontstond.

De tuinen van verf die Mulders creëert op zijn doeken verbeelden zijn verlangen naar een harmonieuze en spirituele omgang met de natuur. Dat hij nu in Hunt for Paradise (Hope) 19.09.20 het dreigende zwart toelaat in de tuin geeft een grote intensiteit en spanning aan het werk.