Christian Boltanski

Bij gebrek aan tastbare herinneringen aan zijn jeugd legt Christian Boltanski begin jaren zeventig zijn nagespeelde vroege ervaringen vast, zoals van een leuning naar beneden glijden, een tussendoortje eten en thuiskomen van school. In tegenstelling tot wat we verwachten, geven de foto’s zeer weinig informatie over wie Boltanski in zijn jeugd was en zouden ze eigenlijk van iedereen kunnen zijn. Het vieren van een verjaardag of het spelen van een favoriet spel kunnen in het geheugen van een individu als een unieke ervaring gegrift staan, maar tegelijkertijd zijn dit gewone gebeurtenissen uit bijna ieders jeugd. In zijn poging zijn eigen jeugd te reconstrueren maakte Boltanski ook een album van een doorsneepersoon. Het album stipt de moeilijk relatie aan tussen individuele en collectieve geschiedenis.