Anton Henning

Het werk van Henning kenmerkt zich door een eclectisch gebruik van allerlei voorstellingen, motieven en citaten. Abstractie en figuratie wisselen elkaar af en lopen soms letterlijk in elkaar over. Bloemstillevens worden zwierige arabesken, interieurs zijn geschilderd in uitbundige kleurvlakken, landschappen en naakten zijn ouderwets realistisch en hebben tegelijk Hennings onmis­kenbare handschrift en kleurrijke patronen. Dikwijls schildert hij meerdere versies van een voorstelling of laat hij bepaalde voorstellingen terugkomen als een schilderij-in-een-schilderij. Het is duidelijk dat het hem vooral om het plezier van het schilderen gaat. Met name in de abstracte schilderijen (Interieurs) bereikt Henning fascinerende resultaten met zijn com­posities van kronkelende kleurbanen en wervelende patronen, die ‘trompe l’oeil’ geschilderd lijken. Met hun draaikolk patronen roepen de schilderijen psychedelische ‘jaren zeventig’-interieurs in herinnering en vormen ze een geheel eigen ruimte vol kleur en beweging.