Archief
Vanaf eind jaren ’70 heeft Thomas Struth (1954) als fotograaf een internationale reputatie opgebouwd. Een reizende overzichtstentoonstelling was in 2002 en 2003 in de Verenigde Staten te zien, onder meer in het Metropolitan Museum in New York en het MOCA in Los Angeles.
Struth genoot zijn opleiding aan de Düsseldorfse kunstacademie waar hij les kreeg van Gerhard Richter en Bernd Becher. Hij behoort tot de Düsseldorfer Schüle, ook wel de Becher Schüle genoemd, waarin nuchtere observaties van beeldelementen uit de alledaagsheid worden gefotografeerd. Fotografie is het medium dat Struth gebruikt, maar hij grijpt terug naar de schilderkunst. Niet alleen de grote formaten van zijn foto’s verwijzen hier naar, maar ook de wijze waarop hij de families portretteert. In tegenstelling tot de Audience foto’s, waar een publiek op een onbewust moment in beeld werd gebracht, zijn de familiefoto’s zeer nauwkeurig gecomponeerd. Ondanks de afstandelijke observatie die kenmerkend is voor Struth geven de houding, de opstelling en de pose die de personen aannemen een indruk van de onderlinge relaties en verhoudingen.
Familiefoto’s zijn per definitie intiem doordat ze een blik werpen in de privéomgeving en -situatie van de gefotografeerden. Struth brengt de persoonlijke leefomgeving naar voren, bijna zoals in de schilderkunst de afgebeelde omgeving iets zei over de sociale context van de geportretteerde. De families die Struth fotografeert behoren tot zijn kring van vrienden en bekenden die hij veelal via zijn werk heeft ontmoet en waar een jarenlange relatie uit is voortgevloeid. De foto’s in deze tentoonstelling zijn van families afkomstig uit Europa, Verenigde Staten en Peru. Door deze foto’s naast elkaar te plaatsen wordt de universele waarde van familie duidelijk. De familie als een belangrijke schakel binnen de maatschappij met ieder zijn eigen waarden en verwachtingen.
De afstand die Thomas Struth tot de families in zijn foto’s creëert in zijn pure observatie en tegelijkertijd de intimiteit die het mogelijk maakt om een blik te werpen in de persoonlijke omgeving van de geportretteerde maakt de foto’s intrigerend en doet de klassieke traditie in een nieuwe vorm herleven.
Bij de tentoonstelling hoort een speciale uitgave van Schrimer/Mosel: Thomas Struth, Familienleben. Met een essay van Eric Konigsberg en teksten van Gabriele Conrath-Scholl en Thomas Struth.
(met dank aan Galerie Paul Andriesse, Amsterdam en Die Photographische Sammlung/SK Stiftung Kultur, Keulen)