Archief
Keith Tyson
Large Field Array
10 feb - 1 juli 2007
Large Field Array is a device for viewing your own interaction with things. I see it as an instrument. Not a scientific device, because there is no hypothesis to prove, but an apparatus for experiment."
Het oeuvre van Keith Tyson (Ulverston, UK,1969) is zeer divers; het bestaat uit grote tekeningen, schilderijen, objecten en installaties. In 2001 vertegenwoordigde Tyson Engeland op de Biënnale van Venetië. Een jaar later had hij tentoonstellingen in de South London Gallery, de Kunsthalle Zürich en won hij de Turner Prize. Met de zaalvullende installatie Large Field Array heeft Tyson nu zijn eerste tentoonstelling in Nederland. De expositie is georganiseerd in samenwerking met het Louisiana Museum in Humlebaek (Denemarken), waarLarge Field Array in herfst van 2006 te zien was. In de afgelopen maanden heeft Tyson zijn monumentale vloersculptuur verder uitgebouwd. Voor de presentatie in De Pont is het aantal afzonderlijke objecten waaruit het werk is samengesteld, verdubbeld tot bijna driehonderd.
Hoe ga je om met een werkelijkheid waarvan de complexiteit even wonderbaarlijk als huiveringwekkend is? Voor Keith Tyson is die vraag zo dringend dat ze de motor is achter zijn kunstenaarschap. In de installatie The Thinker (after Rodin) uit 2001 stond het raadsel van het denken en het bewustzijn centraal; in de schilderijenBubble Chambers: 2 Discrete Molecules of Simultaneity uit 2002 ging het om het fenomeen van de gelijktijdigheid en ook aan Large Field Array ligt een existentiële vraag ten grondslag. In een interview uit 2004 in het kunsttijdschrift Parkett vertelde Tyson: “Wat mij zonder twijfel ‘s nachts het meest uit de slaap houdt, is een gevoel van angst over de bepaaldheid van alles. (…) Voordat ik geboren werd, lag alles nog open. Ik had van alles kunnen zijn. Maar ik ben Keith Tyson – niets meer en niets minder … en ik denk echt dat er een soort intellectuele motor is ingebouwd, of een emotionele motor. (…) Als je je daar echt in verdiept, dan is het heel pijnlijk om langzamerhand te beseffen hoe je eigen bestaan bepaald wordt, zeker als je de grenzeloze hoeveelheid mogelijkheden in aanmerking neemt en je vaak mijmert en een mathematische geest hebt.
Het oeuvre van Keith Tyson (Ulverston, UK,1969) is zeer divers; het bestaat uit grote tekeningen, schilderijen, objecten en installaties. In 2001 vertegenwoordigde Tyson Engeland op de Biënnale van Venetië. Een jaar later had hij tentoonstellingen in de South London Gallery, de Kunsthalle Zürich en won hij de Turner Prize. Met de zaalvullende installatie Large Field Array heeft Tyson nu zijn eerste tentoonstelling in Nederland. De expositie is georganiseerd in samenwerking met het Louisiana Museum in Humlebaek (Denemarken), waarLarge Field Array in herfst van 2006 te zien was. In de afgelopen maanden heeft Tyson zijn monumentale vloersculptuur verder uitgebouwd. Voor de presentatie in De Pont is het aantal afzonderlijke objecten waaruit het werk is samengesteld, verdubbeld tot bijna driehonderd.
Hoe ga je om met een werkelijkheid waarvan de complexiteit even wonderbaarlijk als huiveringwekkend is? Voor Keith Tyson is die vraag zo dringend dat ze de motor is achter zijn kunstenaarschap. In de installatie The Thinker (after Rodin) uit 2001 stond het raadsel van het denken en het bewustzijn centraal; in de schilderijenBubble Chambers: 2 Discrete Molecules of Simultaneity uit 2002 ging het om het fenomeen van de gelijktijdigheid en ook aan Large Field Array ligt een existentiële vraag ten grondslag. In een interview uit 2004 in het kunsttijdschrift Parkett vertelde Tyson: “Wat mij zonder twijfel ‘s nachts het meest uit de slaap houdt, is een gevoel van angst over de bepaaldheid van alles. (…) Voordat ik geboren werd, lag alles nog open. Ik had van alles kunnen zijn. Maar ik ben Keith Tyson – niets meer en niets minder … en ik denk echt dat er een soort intellectuele motor is ingebouwd, of een emotionele motor. (…) Als je je daar echt in verdiept, dan is het heel pijnlijk om langzamerhand te beseffen hoe je eigen bestaan bepaald wordt, zeker als je de grenzeloze hoeveelheid mogelijkheden in aanmerking neemt en je vaak mijmert en een mathematische geest hebt.