Archief
Fiona Tan heeft in de afgelopen jaren veel erkenning gekregen voor haar film- en videoinstallaties. In 2001 was haar werk te zien op de Triënnale van Yokohama en het jaar daarop op de Documenta in Kassel. Dit jaar oogst zij veel lof voor haar nieuwste werk dat tot 22 november 2009 getoond wordt in het Nederlandse paviljoen op de Biënnale van Venetië.
Fiona Tan heeft zowel documentaire films gemaakt als autonome film- en videowerken. Haar werk wordt gekenmerkt door een aandachtige registratie van mensen in hun omgeving. Door een precieze montage krijgen deze registraties een gedetailleerde aandacht. Voor een aantal werken is bestaand beeldmateriaal uit filmarchieven gebruikt, waarbij Tan een grote belangstelling voor oude antropologische documentaires heeft.
Deze fragmenten zijn door haar als het ware cultureel verplaatst waardoor er een nieuwe confrontatie ontstaat met de anonieme geportretteerden. Bij veel van dit materiaal ervaart men een spanning tussen het kijken en het bekeken worden.
Opperste concentratie zien we in het videowerk Saint Sebastian (2001), dat deel uitmaakt van deze presenatie. Jonge Japanse vrouwen richten als boogschutters hun pijlen op een voor ons onzichtbaar doel tijdens een traditioneel initiatieritueel. In het vastleggen van de gespannen gelaatsuitdrukkingen, de bedachtzame bewegingen en de rituele gewaden ontstaat een fascinerend beeld van grote schoonheid. Door dit beeld een titel mee te geven uit de westerse christelijke traditie krijgt het plotseling een andere wending.
De Pont bezit vier videowerken van Fiona Tan, waarvan er deze zomer drie getoond worden. Naast het hiervoor genoemde Saint Sebastian zijn dat Roll I & II (1997) en Downside Up (2002).