Archief
Licht, kleur en ruimte zijn de basismaterialen van Ann Veronica Janssens (1956). Met deze ongrijpbare fenomenen creëert ze 'beelden' die het onzichtbare zichtbaar maken. Architectuur is van nature statisch, terwijl licht en kleur veranderlijk zijn. Dat is wat Janssens onderzoekt, waarmee zij experimenteert en mensen en dingen in beweging brengt.
Bij de uitwerking van haar ideeën heeft Janssens een voorkeur voor eenvoudige geometrische vormen. Een aquarium bijvoorbeeld, gevuld met water, paraffine en alcohol. Door reflectie en breking van het licht spelen kleurvlakken met de vloeistoffen een verfijnd visueel spel. En door je eromheen te bewegen verschijnen steeds nieuwe 'beelden' die, even vluchtig als een regenboog, in een oogwenk weer verdwenen zijn. Op de tentoonstelling is een vijftal van deze 'aquaria' naast elkaar geplaatst. Het aantal variaties in vorm en kleur blijkt verrassend groot. Het is als bij de schilderijen van Mondriaan die, met horizontale en verticale lijnen en primaire kleuren, eindeloos varieerde. Maar bij Janssens voltrekken die veranderingen zich voor het oog van de beschouwer in één kunstwerk en in drie dimensies.
Met haar interventies verandert Ann Veronica Janssens de museale 'witte kubus' in onbestemde, met kleurige mist gevulde ruimtes waar je als bezoeker, ondanks het licht, op de tast je weg moet zien te vinden. Gedesoriënteerd vraag je je af: hoe groot is het hier en ben ik alleen? Gaandeweg ontwaar je de grenzen van de zaal en duiken andere mensen op. De kunstenaar daagt bezoekers uit en stelt onze zintuigen op de proef. Wat zien en ervaren we nu eigenlijk?
Bekijk hier de video over het maakproces van de tentoonstelling van Ann Veronica Janssens in De Pont.
Bekijk hier een korte film over haar werk in het Deense Louisiana Museum.