Hans de Wit

Hans de Wit is een virtuoos tekenaar. Het toegepaste perspectief, de atmosferische werking van het licht en de plastische weergave van de voorwerpen nodigen uit om de virtuele ruimte van zijn tekeningen binnen te gaan. Het is een verkenningstocht die tijd vraagt: hoe langer je kijkt, hoe meer je ontdekt. Het enorme formaat is amper toereikend om de rijkdom aan motieven te kunnen bevatten. Het gevoel voor maat en verhoudingen laat je als kijker meermalen in de steek en de tot in detail getekende motieven zijn vaak raadselachtig. De inventiviteit en technische vaardigheid waarmee ze gestalte hebben kregen, maken hen echter verrassend reëel. In elkaar gestorte bouwsels, constructies van ijzer met de beweeglijkheid van lianen verkeren er op gelijke voet met stekelige formaties en stelen van planten, wespennesten, vogels, slakken en slijkspringers. Zijn tekeningen laten zich interpreteren als zinnebeeldige voorstellingen van wat zich in de wereld afspeelt. In dat opzicht, maar ook in de gebruikte beeldtaal, passen ze in een traditie die is terug te voeren tot zestiende-eeuwse kunstenaars als Pieter Bruegel. De religieuze of morele boodschap die in veel van Bruegels werken is vervat, heeft bij De Wit plaats gemaakt voor een veel minder eenduidige strekking. Hij schept een wereld, waarin het dubbelzinnige de boventoon voert, een wereld die zowel fascineert als afstoot. In die wereld speelt de mens slechts een ondergeschikte rol. Hij is opgenomen in een beweging die hij niet in gang heeft gezet of in de hand kan houden; het leven als een intrige, dat zijn geheimen nooit prijsgeeft.