Charlotte Dumas

De vrij in de natuur rondlopende paardjes die Charlotte Dumas op verschillende locaties in Japan heeft gefotografeerd ontlenen hun bestaansrecht aan de inzetbaarheid als last- en trekdier. Alleen de Hokkaido paarden worden nog als zodanig gebruikt. De andere door haar gefotografeerde rassen zijn steeds minder van nut geworden als werkpaard. Daarmee is ook de economische noodzaak om ze in stand te houden goeddeels verdwenen en lopen hun aantallen terug tot een kritiek niveau. Dumas heeft ze gefotografeerd omdat de vraag over hun waarde en bestaansrecht haar sterk bezighoudt. Zij toont de verbondenheid van de rassen met de geschiedenis en de cultuur van Japan in een visuele symbiose van de paarden met hun omgeving. De korte, ruige vacht van de Yonaguni paardjes golft in de wind, in eenzelfde patroon als de zee rond het eiland. Ook al dreigen de paarden monumenten van zichzelf te worden nu de vitale, van oudsher bestaande band tussen mens en dier verbroken dreigt te worden, is er daarnaast de belofte van een toekomst. Dumas heeft ook het jong geboren leven in beeld gebracht. Haar foto van een Miyako veulen in de beslotenheid van het bos is, in de mengeling van kwetsbaarheid en weerbaarheid, niet alleen een visueel pleidooi voor het voortbestaan van het ras, maar ook een ode aan het leven.