Met behulp van elektriciteit, koeling en chemicaliën laat Isabelle Andriessen haar beelden ‘zweten’, lekken en kristalliseren, alsof het acteurs zijn met een eigen script. Zo ontstaan er sculpturen met een autonoom gedrag waarop de toeschouwer, maar uiteindelijk ook de kunstenaar zelf, langzaam maar zeker grip verliest. lees meer |