Roni Horn

De foto’s van Still Water (The River Thames, for Example) richten zich elk op een klein stukje water van de rivier de Theems. De kleur en textuur van dit wateroppervlak verschilt sterk per foto: de kleuren variëren van zwart tot blauw en van donkergroen tot kakigeel en de textuur van het water wordt op elke foto op een andere manier beïnvloed door de getijdenbeweging en het spel van licht. Bij nadere beschouwing blijkt dat kleine gedrukte getallen op de foto’s als stukjes drijfhout over het wateroppervlak zijn verspreid. De getallen verwijzen naar voetnoten die zijn afgedrukt op de witte onderrand van elke foto. De teksten van de voetnoten zijn strikt volgens het numerieke systeem geordend, maar worden als een gedachtestroom in een losse, fragmentarische stijl gepresenteerd. Het lijkt wel of de toeschouwer wordt aangemoedigd om mee te luisteren met een gesprek dat de kunstenares met zichzelf voert. Sommige voetnoten vertellen anekdotes over de Theems, vooral over gevallen van zelfmoord in de rivier. Deze bespiegelingen worden afgewisseld met verwijzingen naar films, songs en literaire bronnen, zoals romans van Joseph Conrad (1857–1924), Charles Dickens (1812–70) en William Faulkner (1897–1962) en de gedichten van Emily Dickinson (1830–1886). Hun teksten vormden ook een inspiratiebron voor ander werk van Horn, zoals de installatie Key and Cue, No. 1755 (gereproduceerd in de catalogus Roni Horn aka Roni Horn, p.90–91.) Het doel van elke voetnoot is een raakvlak tussen de toeschouwer en de foto te beschrijven.