Fiona Banner

Banners werk bestaat uit sculpturen, tekeningen, installaties, boeken en performances. Zij maakt vaak gebruik van taal en de fysieke vorm ervan. Zo verwerkte ze het leesteken 'punt' tot sculpturen die letterlijk een interpunctie aanbrengen in de tentoonstellingsruimte en maakte zij grote wandtekeningen die in woorden onderwerpen beschrijven die uiteenlopen van populaire films tot de Slag bij Hastings. Voor latere werken gebruikte ze delen van en zelfs volledige gevechtsvliegtuigen - oorlogstuig dat volgens haar het gevolg is van het falen van taal. Ook maakte Banner neonwerken waarin zij het alfabet en leestekens op een picturale manier vormgeeft. Door het gebruik van neonbuizen is ze gaan nadenken over de mogelijkheden en beperkingen van glas.

Over het werk in de collectie van De Pont zegt Banner: “Ik breng veel tijd door op steigers tijdens het maken van grote wandtekeningen. De ervaring om hoog op een steiger te staan is voor mij daarom nauw verbonden met het proces, de spanning tussen het idee voor het werk en de voltooiing ervan, tussen iets wat niet en wel bestaat. Het is een soort verbeeldingsruimte, het is een precair moment. Als de steigers weg zijn, mis ik ze altijd.”
Ook de realiteit van kunstwerken zelf is vaak tijdelijk: ze worden opgehangen, geïnstalleerd en vervolgens weer opgeslagen of gewist.

Uit Work 1 spreekt de ranke maar onbedoeld esthetische vorm van deze stellage, die maximale stevigheid koppelt aan maximale tijdelijkheid. Door glas te gebruiken voor iets dat is bedoeld om steun te bieden, toont Banner de inherente breekbaarheid van het medium waarmee ze werkt. Zo maakt ze een constructie die speelt met tegenstellingen, die aanwezig is maar afwezigheid suggereert, die is gemaakt van een hard materiaal maar toch doorzichtig is.