Al ruim twintig jaar wordt Tacita Dean door De Pont gevolgd. In 1998 kreeg ze een solotentoonstelling in het museum en werden twee 16mm films toegevoegd aan de vaste collectie: Disappearance at Sea (Cinemascope) uit 1996 en Der Jungbrunnen (1998). In 2004 volgde een overzichtstentoonstelling.
Dat het werk van Tacita Dean divers is, blijkt uit de zes werken die De Pont tussen 2001 en 2015 verwierf, waaronder foto’s, gravures, tekeningen, een lithoprint en nog een 16mm film: Michael Hamburger (2007). Voor het eerst toont De Pont nu in de Nieuwe Vleugel een grote selectie van de werken van Tacita Dean uit de vaste collectie.
Naast films en foto's maakt Tacita Dean tekeningen, die zij in onderlinge samenhang presenteert. Ze zijn met kalk op schoolbord gemaakt en hebben zowel de functie van storyboard als van still, van vastlegging achteraf. Zo legt een schoolbordtekening in Der Jungbrunnen het verband met Lucas Cranach's gelijknamige schilderij uit 1546.
Kenmerkend voor Dean is ook haar aandacht voor de relatie tussen beeld en geluid. In Disappearance at Sea I is het geluid van de vuurtoren een dragend element achter de beelden, waarbij de waarneming van dat geluid ook voor de kijker van realiteit naar verbeelding lijkt te verschuiven.
Tacita Dean (Canterbury, 1965) behoort, samen met kunstenaars als Gillian Wearing, Steve McQueen en Sam Taylor-Johnson, tot de generatie van Britse film- en videokunstenaars die mede door de komst van nieuwe, digitale technieken de uitdaging aangaan om de filmische mogelijkheden en eigenschappen als het ware opnieuw te ontleden. Ook in het werk van Tacita Dean zijn verwijzingen naar de praktijk en de traditie van de film herkenbaar, terwijl zij tegelijkertijd nieuwe narratieve en associatieve mogelijkheden ontwikkelt.
